Իր մոտալուտ մահն զգալով՝ առյուծը մռնչում էր ցավից, երբ սողեսող մոտեցավ կրիան ու հարցրեց. -Ի՞նչդ է ցավում: -Որսորդի գնդակն է դիպել ինձ, — պատասխանեց առյուծը: Կրիան սաստիկ զայրացավ, ասաց. -Օր ու արև չտեսնեն այդպիսի մարդիկ, որոնք ձեռք են բարձրացնում երկնային այնպիսի մեծ արարածների վրա, ինչպիսին ենք ես և դու: -Քույրի՛կ,- ասաց առյուծը, ներողամիտ եղիր, բայց պետք է քեզ ասեմ, թե այն վերքը, որ հասցրել է ինձ որսորդը, շատ ավելի քիչ ցավ է պատճառում ինձ, քան քո խոսքերը: Այս ասելուց հետո առյուծն անմիջապես շունչը փչեց:
Առաջադրանքներ
1. Ընթերցի՛ր առակը և առանձնացրո՛ւ անծանոթ բառերն ու արտահայտությունները, բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր դրանք։
2. Բացատրի՛ր տեքստում ընդգծված արտահայտությունը։
շունչը փչեց – մահանալ
3. Ո՞վ է այս առակի գլխավոր հերոսը: Բնութագրի՛ր ու նկարագրի՛ր նրան: Առյուծը : Առյուծը
4. Մի քանի նախադասությամբ ներկայացրո՛ւ առակի ասելիքը։ Որ ուրիշը մենակ իր մասին չմտածի, այլ ուրիշների մասին Էլ մտածի։
5. Փորձի՛ր ինքդ այսպիսի մի առակ հորինել, նկարազարդել և հրապարակել:
Կար մի վագր, նա միշտ միայն իր մասին էր մտածում և ոչ մեկին չէր օգնում ։ Մի օր վագռը գնալուց անտառ ընկնում է ճահիճի մեջ։ Նա գոռում էր, որ իրեն օգնեն, բայց ոչ ոք չէր ուզում օգներ և նա բոլորին ասաց․”Ներողություն եմ խնդրում ամեն ինչի համար”։ Կենդանիները նրան խղճացին և օգնեցին։ Այդ օրվանից հետո վագռը սկսեց բոլորին օգնել։
Լրացուցիչ աշխատանք
Քո հորինած առակը ձայնագրի՛ր և համապատասխան նկարները համադրելով աուդիոգիրք պատրաստիր:
Մի անգամ առյուծ արքան մռնչում է կողի ցավից: Գազանները ամեն կողմից գալիս են հիվանդին տեսակցելու: Նրանց մեջ չկա աղվեսը: Մեկն էլ մի պառավ գայլ է, որն ասում է. – Արքա, ախր ի՞նչ կա, որ աղվեսը` քեզ չի հարգել ու չի եկել:Արքան հրամայում է, որ իր մոտ բերեն ըմբոստին: Հինգ-վեց գազան արքայի մոտ են բերում աղվեսին: Աղվեսն ասում է.- Տեր վեհափառ, որ լսեցի` դու հիվանդ ես, ինձ հո գիտես, հա էստեղ, հա էնտեղ, վերջը գտա ցավիդ դեղը: Գայլի մորթին մուշտակ սարքի, միսը` եփի, խմի տաք-տաք: Հենց որ կքրտնես, կանցնի կողիդ ցավը:Իսկույն գետնին դրին գայլին: Արքան հագավ գայլի կաշին: Միսը կերավ նախաճաշին: Կողը քրտնեց: Դողը անցավ: