Երեկոյան, քնից արթնանալով, առյուծն սկսում է մռնչալ՝ արթնացնելով անտառի հեռու ծայրերում քնած կենդանիներին: Արթնանում է նաև մի նապաստակ, որ տեսնելով մյուս կենդանիներին փախչելիս ու թաքնվելիս, ասում է.
-Ինչո՞ւ պիտի առյուծն այդպես ահարկու մռնչա, և բոլորը փախչեն ու թաքնվեն; Ինչ է, չե՞մ կարող ես էլ նրա պես մռնչալ, որ մեծից փոքր վախից սրտաճաք լինեն։
Եվ նապաստակը թոքերը պատռելով փորձում է առյուծի պես մռնչալ, բայց ողորմելի ճվճվոց է դուրս գալիս: Հենց այդ պահին մի սոված աղվես է անցնելիս լինում; Լսելով նապաստակի ճվճվոցը, նա գալիս է, ճանկում մեծամիտի գլուխը և ասում.
-Սրանից հետո լավ հիշիր՝ դու նապաստակ ես, ոչ թե՝ առյուծ:
Ասում է և ուտում հիմար նապաստակին:
Առաջադրանքներ
1. Ուշադի՛ր կարդա առակը։ Նշի՛ր առակի հերոսներին և բնութագրի՛ր նրանց։
Առակի հերոսներն են, Առյուծը, աղվեսը և նապաստակը։
Նապաստակը դժգոհ էր, ինքնահավան և պարծենկոտ։
Աղվեսը խորամանկ էր, սոված ու ճշտախոս։
2. Ո՞րն է այս առակի խորհուրդը։ Մեկնաբանի՛ր։
Չի կարելի ինքնահավան և պարծենկոտ լինել և պետք է ճիշտ գնահատել սեփական կարողությունները։
3. Առակի ասելիքը բնորոշող ասացվածքներ գտի՛ր:
Գայլի գլխին Ավետարան են կարդում, ասում է՝ շուտ արէ՛ք, հոտս գնաց։
Գելի գլխին Ավետարան են կարդում, ասում է. Շուտ արա, ոչխարը սարովն անցավ։
4. Paint ծրագրով նկարի’ր առակի քեզ ամենից դուր եկած հատվածը:
5. Խորհո՛ւրդ տուր այս առակի հերոսներին:
Առյուծ միքիչ ցածր մռնչա։
Նապաստակ մի դժգոհի կյանքից։
Գայլ մի քիչ բարի եղիր նապաստակի հանդեպ։